ماساژ درمانی کودکان

ماساژ درمانی ممکن است آنچه شما و نوزادان نارس شما را رنج می‌دهد معالجه کند
 

چکیده
یکی از روش‌هایی که می تواند در رشد کودکان نارس کمک کند ماساژدرمانی است. دانشمندان در تحقیقات و آزمایش‌هایی که انجام داده‌اند به این  نتیجه رسیده‌اند که کودکانی که این دوره را گذرانده‌اند رشد بهتر و شاریط سالم تری را نسبت به گروهی که این مراحل را نگذرانده بودند دارا بودند.

تعداد کلمات 411 / تخمین زمان مطالعه 2 دقیقه

لمس‌کردن و ماساژ‌دادن می‌تواند نوزادانی را که زودتر از 37 هفته به دنیا آمده‌اند را در مسیر پیشرفت عادی قرار دهد و همچنین می‌تواند خستگی افراد بزرگسال را از بین ببرد.
نوزادانی که قبل از 37 هفته بارداری به دنیا می‌آیند، به عنوان "زودرس" قلمداد می‌شوند. این نوزادان معمولا وزن کمتری دارند و عوارض پزشکی بیشتری نسبت به نوزادانی که طول مدت بارداری را کامل می‌کنند، دارند.
تیفانی فیلد و همکارانش، روان‌شناسان در حال توسعه، نشان داده‌اند که ماساژدرمانی یک روش ساده، طبیعی و موثر برای بهبود پیشرفت و رشد نوزادان نارس و زودرس است.
 

در نخستین مجموعه مطالعات و تحقیقات خود (1986)، این محققان به مدت ده روز  و در هر روز سه بار و هر بار به مدت 15 دقیقه، اندام های نوزادان نارس را در بخش مراقبت‌های ویژه نوزادان نارس ماساژ دادند. یک گروه کنترل شده از این نوزادان نارس، ماساژ درمانی را دریافت نکرد. نتایج نشان داد که نوزادانی که ماساژ داده شده بودند 47% بیشتر وزن گرفته بودند، از نظر گروهی پاسخ‌های بیشتری داشتند و 6 روز زودتر از نوزادان نارسی که در گروه کنترل شده بودند، مرخص شدند و به خانه رفتند. این پیشرفت‌ها به صرفه جویی در هزینه‌ها به میزان 3000 دلار به ازای هر نوزاد نارس در گروه ماساژ درمانی منجر شد.
یک سال بعد، نوزادان نارسی که ماساژ درمانی شده بودند نسبت به نوزادان نارسی که در گروه کنترل شده بودند و ماساژ درمانی نشده بودند، بیشتر وزن گرفته بودند و همچنین در آزمون پیشرفت‌های شناختی و حرکتی نسبت به گروه کنترل شده، بالاتر بودند. اثر ماساژدرمانی در رفع درد و رنج طیف وسیعی از شرایط پزشکی از جمله بی‌اشتهایی، پرخوری‌روانی، اضطراب، افسردگی، آسم، سوختگی‌های عمده، حامگی و آرتریت روماتوئید نشان داده شده است.
برای پستاندارانی غیر از انسان، مانند موش صحرایی، نیز از ماساژ‌درمانی استفاده شده است و این نشان می‌دهد که لمس کردن و ماساژ ممکن است یک ضرورت اساسی برای رشد در پستانداران باشد.

برگرفته از سایت: American Psychological Association
منبع: راسخون